Vertrek

Dit keer niet jullie vertrouwde voorzitter aan het woord aan het begin van de maandelijkse nieuwbrief, maar je moet het met mij doen.

Twee jaar geleden startte ik als directeur van Horus in een volledig onbekende en nieuwe wereld. Ik was toe aan een baan waarin ik me meer onderdeel voelde van de maatschappij en daaraan op mijn manier een steentje kon bijdragen.
Op dat moment had ik nog onvoldoende het besef dat ik zou optreden namens een gedeelte van een beroepsgroep die zorgt dat bijna een kwart miljoen Nederlanders kunnen meedraaien in de maatschappij. Dit besef kwam er overigens in rap tempo, nadat ik meeliep bij een bewindvoerderskantoor en met velen van jullie (zowel bewindvoerders als mentoren) kennismaakte en aanhoorde hoe betekenisvol jullie werk is.

Wat gepaard ging met bovengenoemd besef, was dat ik ook meer en meer doorkreeg hoe jullie door zowel overheid als andere instanties worden genegeerd of soms zelfs benadeeld. Daar waar samenwerking heel goed kan (daar zijn voorbeelden van), blijft dat soms bewust en ook onbewust achter. Een doorn in het oog.
Een hardnekkig en lastig te verwijderen doorn, zo bleek naarmate de twee jaar verstreken. En dat is nog steeds zo. De belangrijkste uitdaging is nog steeds dat de branche meer gehoord moet worden en er concrete oplossingen komen voor het benadeeld dan wel genegeerd worden (zoals het verkrijgen van een passende beloning). Een uitdaging waarvan ik denk dat we er, samen met NBBI, steeds verder in komen, maar er zeker nog niet zijn.

Ik zal daar geen onderdeel meer van zijn, maar ben wel blij dat we in de afgelopen jaren dichter op de andere brancheverenigingen zijn gekropen en er binnenkort hopelijk positief wordt gestemd over een verregaande samenwerking.
Waar ik ook blij mee ben en heel prettig op terugkijk is de samenwerking met het verenigingsbureau, bestuur en jullie. Binnen Horus bestaat door de inzet van mijn collega’s een stabiel verenigingsbureau met veel aandacht voor wat de leden bezighouden. De wisselwerking met bestuur en leden(raad) is in mijn optiek verder gegroeid en klaar voor de volgende stap.
Die is zoals gezegd niet met mij, maar ik laat een organisatie achter die met volle overtuiging én energie verder gaat. Zelf blijf ik nog wel betrokken bij de fusieprocessen met NBPM en NBBI, iets waarvan ik persoonlijk vind dat het móet als de branche echt een vuist wil maken in Nederland en met name politiek Den Haag.

Heel veel dank voor de afgelopen twee jaar en veel geluk!
Rens Koelewijn, afzwaaiend directeur

Deze blog verscheen eerder in de nieuwsbrief van Horus.